Hüzünlüyüm aslında... İstanbul bana çok şey kattı. Üç ayda olsa ayrılmak üzücü.. Gerek Gülhanesi ile, gerek Ortaköy,Eminönü... Gerek adımımı attığım anda içimin huzur dolduğu Eyüp Sultan ile... Gerek yoğunluğunu her gün yaşadığım Fatih ile... Gerek kaldığım yerdeki kişilerin bana kattığı ile...
Acısı ile tatlısı ile..
Evet sanki bir daha hiç gelmeyecekmişim gibi konuştum ama gidipte dönmemek var gelipte bulamamak var. ( Allah gecinden versin :) )
Sizlere şuan ki hallerimi göstermek istiyorum. :)

Ve bu daha çeyreği bile değil :)
Ama ben aynı zamanda da böyleyim.

Desemde inanmayın :)) tam olarak böyle

Allah'ıma bin şükür ki yarın artık son.. Finaller geçti ama nasıl geçti...
Sevdiklerime kavuşmanın heyecanı var içimde.
Şehir dışında okumak zor. Benim Bursa'da oturduğum için bir avantajım var aslında ama memleketinde okumak gibi olmuyor...
Ben derslere devam edeyim Ey Takipçiler !
Allah'a emanet olun...
Sevgilerimle :)